انگار همین دیروز بود که انتشار اخبار «اسیدپاشی» در شهر تاریخی – فرهنگی «اصفهان» مانند پتکی بر سر جامعه کشور عزیزمان ایران فرود آمد؛ رویدادی تلخ و سهمگین که اش
مهناز افشار: مرضیه ابراهیمی، زندگی را گزینش کرد
عبارات مهم : تصویر
انگار همین دیروز بود که انتشار اخبار «اسیدپاشی» در شهر تاریخی – فرهنگی «اصفهان» مانند پتکی بر سر جامعه کشور عزیزمان ایران فرود آمد؛ رویدادی تلخ و سهمگین که اشک های دیدگان قربانیان، خونِ دل آنها بود! هرچند که طنین آه وناله های آنها، دل زنان و مردان این مرزوبوم را به درد آورد، ولی امان از روزهای تنهایی و خلوت با خود! قربانیانی که با همه آمال و آرزوهای درخشان، روزها و شب ها را به مشکل سپری کرده اند، بدون اینکه کسی توان فهم دل آشوبه ها، هق هق گریه ها در رثای جسم نابود شده است و روح به یغمارفته آنها را داشته باشد و تنهای تنها صلیب خود را به دوش کشیده اند!
مرضیه ابراهیمی، نام یکی از همان قربانیان است که در ۲۳ مهرماه ۱۳۹۳ در خیابان توحید اصفهان به وسیله دو مرد موتورسوار مورد حمله با «اسید» قرار داده شد و فاجعه رخ داد…، ولی حالا ۸ تیرماه ۱۳۹۷ است و او برابر من ایستاده با لبخندی بر لب. جهت نخستین بار مرضیه را از نزدیک می دیدم. روی زمین میخکوب شدم. دوست داشتم ساعت ها به او نگاه کنم و بعد از او بپرسم که چگونه تاب آوردی ؟!
با این حال ورودم به نمایشگاه و قرارگرفتن در آن حال و هوا باعث شد از سؤالم صرف نظر کنم. این روزها در نگارخانه «تابستان» منزل بازیگران و صورت های معروف کشور عزیزمان ایران نمایشگاهی با عنوان «سرنوشت تو را بتی رقم زد که دیگران می پرستیدند» برپا شده. درواقع این نمایشگاه تصویر های «نگار مسعودی» از «مرضیه ابراهیمی» هست؛ از زندگی مرضیه بعد از «اسیدپاشی» که من جمعه به مراسم افتتاحیه اش رفتم. آخرین فرد قربانی اسیدپاشی اصفهان، در افتتاحیه نمایشگاه خوشحال به نظر می رسد.
با عکاسان و خبرنگاران واکنش‌ها خوبی داشت و همراه همسرش به سؤالات مخاطبان پاسخ می داد. تصویر های نمایشگاه که در حقیقت برشی از زندگی مرضیه ابراهیمی است با وجود اینکه همه سیاه وسفید هستند، ولی بیانگر آشتی او با زندگی اند. مرضیه در یکی از تصویر ها آرایش می کند. در دیگری پشت فرمان اتومبیل است و در دیگری حلقه ازدواج به دست کرده. در میان همهمه مخاطبان صدای مهناز افشار به گوش می رسد. یکی از دوستانم به من گفت که بعضی از اشخاص هنری، به خاص زنان پیش از این به افتتاحیه آمده بودند.
احمد مسجدجامعی هم در گوشه نمایشگاه با مرضیه صحبت می کرد و از استقبالش از این نمایشگاه می گفت. بعد از دیدن دوباره تصویر ها به سراغ مرضیه رفتم. از او پرسیدم به عنوان کسی که بحران مشکل را پشت سر گذاشته اید، حس وحالتان نسبت به نمایشگاه چیست.
او پاسخ داد: «من تمام نشانه و نظرم این است که این نمایشگاه «امید» را انتقال یافته و درعین حال جنبش و پویایی را ایجاد کند. ضمن اینکه فعلا اسیدپاشی هم هست. نمی شود گفت که وجود ندارد. نمی شود سانسور یا حذفش کرد. مگر اینکه فکری به حالش کنیم. به نظرم تا قوانین مربوط به این معضل سرو سامان نگیرد و خریدوفروش اسید ممنوع نشود، باید این عنوان را پیگیری کنیم. درواقع در این نمایشگاه «امید» و «اسیدپاشی» در کنار هم هستند؛ مثل سیاهی و سفیدی. هرچند که خیلی از قربانیان مثل من نیستند، ولی این را می دانم که باید «اسید» از بین بردن شود. فقط همه باید کمک کنیم تا این معضل با قوانین محکم ریشه کن شود».
بعد از گپ و گفت با احمد مسجدجامعی، به سراغ مهناز افشار، بازیگر سینما، رفتم. از او راجع به چرایی حضورش در این نمایشگاه پرسیدم که پاسخ داد: «برای اینکه مرضیه ابراهیمی را می شناسم و پیگیر فاجعه اسیدپاشی ای که برایش رخ داد، هستم. جدا از این نکته، چیزی که باعث شد من پرسشها زندگی مرضیه را پیگیری کنم این است که مسیری که او بعد از آن فاجعه تا امروز طی کرده بسیار بااهمیت هست. درست است که فاجعه جهت همگان می تواند رخ دهد. هر چند که جهت مرضیه دردناک تر بود، ولی اینکه چگونه با این فاجعه تا امروز مواجه شد و برخورد کرد قابل تحسین هست. درواقع مرضیه برابر آن فاجعه دردناک ایستاد. سر خم نکرد.
درعوض زندگی کردن را ترجیح داد تا فقط زنده ماندن را. او تصمیم گرفت که زندگی کند. بعد این بزرگ ترین دلیلی است که همه ما می توانیم در اینجا و در کنار او حضور داشته باشیم. به نظرم مرضیه ابراهیمی می تواند الگوی خوبی جهت تمام زنان ایرانی باشد». همچنین نظر افشار را راجع به فرایند هنری زندگی مرضیه جویا شدم که توضیح داد: «به نظرم کار خوبی صورت گرفته. من تصویر ها را دیدم و به نظرم بسیار خوب هستند. چندتا از این تصویر ها هم من را خیلی جذب کردند و می خواهم یکی از آنها را خریداری کنم تا حمایتی کرده باشم. تصویر ها به زیبایی، زندگی عادی مرضیه را به نمایش می گذارند و او را هنگام خرید کردن یا آرایش کردن دنبال می کنند یا مرضیه میان مردم خیابان به زندگی خود ادامه می دهد.
بعد ازدواج می کند و تمام اینها یعنی زندگی همچنان ادامه دارد. در حقیقت همه ما متوقف نشدن مرضیه را می بینیم. انگار عکاس از قبل قصه ای را جهت این کار طراحی کرده و از شروع تا پایانش جهت من مخاطب تعریف می کند. روایت او از زندگی مرضیه را دوست دارم». دست آخر هم در خصوص فعالیتش در کمپین «بدسرپرست، تنها تر است» پرسیدم که مهناز افشار گفت: «باید بگویم که روز گذشته از سمت سخنگویی این کمپین خداحافظی کردم. هر چند که دغدغه آن پرسشها را دارم. در این مدت دو سالی که حضور داشتم، با گروه پویایی همراه بودم که بسیار زحمت کشیده اند. من همچنان پیگیر عنوان هستم و دغدغه هایم را دنبال می کنم، چون این روزها پرسشها کودکان اولویت های کارهای من است».
مرضیه ابراهیمی، زندگی را گزینش کرد / مهناز افشار
روزنامه شرق
واژه های کلیدی: تصویر | زندگی | اسیدپاشی | نمایشگاه | نمایشگاه | مهناز افشار | اخبار فرهنگی و هنری
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
